[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.W czasie kolejnych 3, 4 zabiegów wykonujemymasaż klasyczny całego kręgosłupa i grzbietu.Masaż ma charakter rozluzniający.Stosujemy głaskania, rozcierania, ugniatanie podłużne, uciski jednostajne pobokach kręgosłupa i wibrację poprzeczną.W miarę postępów w leczeniu zwiększamyintensywność masażu.W etapie trzecim przystępujemy do wzmocnienia siły mięśniowej.Najskuteczniejsząmetodą zwiększenia masy i siły mięśniowej będzie masaż izometryczny lubenergiczny masaż klasyczny z zastosowaniem: głaskań, rozcierań, ugniatańpoprzecznych i podłużnych, szczypania, delikatnych oklepywań, wibracji podłużneji poprzecznej oraz roztrząsania.W etapie czwartym do masażu z etapu trzeciegodołączamy opracowanie kończyn dolnych w kolejności segmentarnej (jak w okresieprzewlekłym rwy kulszowej).W postępowaniu segmentarnym wykonujemy zabiegi wg schematu omówionego w książcept."Masaż segmentarny", wyd.Ii, w rozdziale pt."Masaż w rwie kulszowej".KinezyterapiaZadaniem kinezyterapii jest przede wszystkim wzmocnienie mięśni kręgosłupa igrzbietu.Leczenie zachowawcze FizykoterapiaW zależności od potrzeb stosuje się: parafinoterapię, promieniowaniepodczerwone, galwanizację, prądy diadynamiczne, diatermię krótkofalową,diatermię mikrofalową, jontoforezę, magnetoterapię, laseroterapię.MasażMożemy zdecydować się na postępowanie klasyczne lub segmentarne.Jeżeliwystępują bóle promieniujące wzdłuż nerwu kulszowego stosujemy opracowanie jak wprzypadku rwy kulszowej.Jeżeli dolegliwości umiejscawiają się tylko w okolicy lędzwiowo - krzyżowejzabieg ograniczamy do tego miejsca.Stosujemy masaż pobudzający, którego celemjest wzmocnienie mięśni i wytworzenie gorsetu mięśniowego.W postępowaniusegmentarnym wykonujemy zabiegi wg schematu omówionego w książce pt."Masażsegmentarny", wyd.Ii, w rozdziale pt."Masaż w rwie kulszowej".KinezyterapiaZadaniem kinezyterapii jest przywrócenie stabilności kręgosłupa oraz wzmocnieniemięśni brzucha i grzbietu.2.7.2.Kręgozmykku tyłowi,kręgozmyk kręgowy(Retrolisthesis)W tym typie kręgozmyku cały kręg przesuwa się ku tyłowi.Auk kręgowy nie jestuszkodzony ani nawet zmieniony.Uważa się, że takie przemieszczenie jestuwarunkowane zwyrodnieniem krążka międzykręgowego, zwiotczeniem więzadełkręgosłupa lub - rzadziej - urazem.Sprzyja mu również zmniejszenie wysokościwyrostków stawowych, ich bardziej poziome ustawienie i zaokrąglenie obrysów.Występują dolegliwości bólowe okolicy lędzwiowo-krzyżowej lub o typieischialgii.Stopień nasilenia dolegliwości jest jednak zdecydowanie mniejszy niżw kręgozmyku ku przodowi.Leczenie tyłozmyku kręgowego jest z reguły zachowawcze.Poza zabiegamifizykalnymi stosuje się pomoce ortopedyczne (gorset, sznurówka lub pasortopedyczny).Ważne jest, aby pacjent chronił kręgosłup przed nadmiernymiobciążeniami.Wskazaniem do zabiegu chirurgicznego jest ucisk na korzenie nerwowe.Jednakdochodzi do tego bardzo rzadko.Stosowane zabiegiStosuje się zabiegi zalecane przy kręgozmyku ku przodowi, odpowiednio dozastosowanego sposobu leczenia.2.7.3.Kręgozmykrzekomy(Pseudospondylolisthesis)Kręgozmyk rzekomy polega na przemieszczeniu ku przodowi całego kręgu bezprzerwania ciągłości łuku.Uważa się, że kręgozmyk rzekomy jest uwarunkowanydegeneracją krążka międzykręgowego i towarzyszącymi zmianami zwyrodniajcymistawów międzywyrostkowych na tym samym poziomie.Ubytki powierzchni stawowych izmiany kształtu naprzeciwległych wyrostków stawowych umożliwiają niewielkiegostopnia przesunięcie kręgu ku przodowi bez uszkodzenia łuku.Dolegliwości bólowe chorego odcinka kręgosłupa występują sporadycznie.Stosowane zabiegi Postępujemy jak w leczeniu zachowawczym w przypadku kręgozmyku ku przodowi.2.8.Lumbalizacjai sakralizacjaW stosunku do lumbalizacji i sakralizacji nie używa się określenia "wadarozwojowa", lecz "odmiana rozwojowa", ponieważ przebiegają bezobjawowo, nie sąbezpośrednią przyczyną choroby i najczęściej są rozpoznawane przypadkowo.Lumbalizacja polega na oddzieleniu się kręgu S1 od kości krzyżowej.Kręg tenupodabnia się do L5.Sakralizacja polega na zrastaniu się kręgu L5 z kością krzyżową.Stosowane zabiegiZarówno lumbalizacja, jak i sakralizacja nie wymagają postępowaniarehabilitacyjnego.Stanowią natomiast istotną przeszkodę w pełnej rehabilitacjiinnych stanów chorobowych, dla których mogą być czynnikiem predysponującym.2.9.Inne wadyi odmiany rozwojoweWpływ szkodliwych czynników na rozwijający się płód może zaburzyć prawidłowekształtowanie się szkieletu osiowego.Powstałe wówczas defekty formowania isegmentacji są przyczyną powstania wielu zaburzeń rozwojowych kręgosłupa.Stosowane zabiegiTe wady i odmiany rozwojowe, podobnie jak lumbalizacja i sakralizacja, niewymagają postępowania rehabilitacyjnego.Stanowią natomiast istotną przeszkodę wpełnej rehabilitacji innych stanów chorobowych. 3.Zniekształcenia szyiNajczęściej spotykanym zniekształceniem jest kręcz szyi (lorticollis).Wyróżniamy cztery postacie kręczu szyi:wrodzoną:- pochodzenia mięśniowego,- pochodzenia kostnego;nabytą:- wywołaną procesami zapalnymi, urazami i zaburzeniami nerwowymi, - nawykową.3.1.Wrodzony kręcz szyipochodzenia mięśniowego(Torticollis congenita myogenes)Zniekształcenie występuje nieco częściej u dziewcząt niż u chłopców i dotyczyraczej strony lewej niż prawej.Przyczyną tej postaci kręczu jest skrócenie mięśnia mostkowo-obojczykowo -sutkowego (m.o.s.) na skutek jego częściowego zbliznowacenia i zwłóknienia [ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl chiara76.htw.pl
.W czasie kolejnych 3, 4 zabiegów wykonujemymasaż klasyczny całego kręgosłupa i grzbietu.Masaż ma charakter rozluzniający.Stosujemy głaskania, rozcierania, ugniatanie podłużne, uciski jednostajne pobokach kręgosłupa i wibrację poprzeczną.W miarę postępów w leczeniu zwiększamyintensywność masażu.W etapie trzecim przystępujemy do wzmocnienia siły mięśniowej.Najskuteczniejsząmetodą zwiększenia masy i siły mięśniowej będzie masaż izometryczny lubenergiczny masaż klasyczny z zastosowaniem: głaskań, rozcierań, ugniatańpoprzecznych i podłużnych, szczypania, delikatnych oklepywań, wibracji podłużneji poprzecznej oraz roztrząsania.W etapie czwartym do masażu z etapu trzeciegodołączamy opracowanie kończyn dolnych w kolejności segmentarnej (jak w okresieprzewlekłym rwy kulszowej).W postępowaniu segmentarnym wykonujemy zabiegi wg schematu omówionego w książcept."Masaż segmentarny", wyd.Ii, w rozdziale pt."Masaż w rwie kulszowej".KinezyterapiaZadaniem kinezyterapii jest przede wszystkim wzmocnienie mięśni kręgosłupa igrzbietu.Leczenie zachowawcze FizykoterapiaW zależności od potrzeb stosuje się: parafinoterapię, promieniowaniepodczerwone, galwanizację, prądy diadynamiczne, diatermię krótkofalową,diatermię mikrofalową, jontoforezę, magnetoterapię, laseroterapię.MasażMożemy zdecydować się na postępowanie klasyczne lub segmentarne.Jeżeliwystępują bóle promieniujące wzdłuż nerwu kulszowego stosujemy opracowanie jak wprzypadku rwy kulszowej.Jeżeli dolegliwości umiejscawiają się tylko w okolicy lędzwiowo - krzyżowejzabieg ograniczamy do tego miejsca.Stosujemy masaż pobudzający, którego celemjest wzmocnienie mięśni i wytworzenie gorsetu mięśniowego.W postępowaniusegmentarnym wykonujemy zabiegi wg schematu omówionego w książce pt."Masażsegmentarny", wyd.Ii, w rozdziale pt."Masaż w rwie kulszowej".KinezyterapiaZadaniem kinezyterapii jest przywrócenie stabilności kręgosłupa oraz wzmocnieniemięśni brzucha i grzbietu.2.7.2.Kręgozmykku tyłowi,kręgozmyk kręgowy(Retrolisthesis)W tym typie kręgozmyku cały kręg przesuwa się ku tyłowi.Auk kręgowy nie jestuszkodzony ani nawet zmieniony.Uważa się, że takie przemieszczenie jestuwarunkowane zwyrodnieniem krążka międzykręgowego, zwiotczeniem więzadełkręgosłupa lub - rzadziej - urazem.Sprzyja mu również zmniejszenie wysokościwyrostków stawowych, ich bardziej poziome ustawienie i zaokrąglenie obrysów.Występują dolegliwości bólowe okolicy lędzwiowo-krzyżowej lub o typieischialgii.Stopień nasilenia dolegliwości jest jednak zdecydowanie mniejszy niżw kręgozmyku ku przodowi.Leczenie tyłozmyku kręgowego jest z reguły zachowawcze.Poza zabiegamifizykalnymi stosuje się pomoce ortopedyczne (gorset, sznurówka lub pasortopedyczny).Ważne jest, aby pacjent chronił kręgosłup przed nadmiernymiobciążeniami.Wskazaniem do zabiegu chirurgicznego jest ucisk na korzenie nerwowe.Jednakdochodzi do tego bardzo rzadko.Stosowane zabiegiStosuje się zabiegi zalecane przy kręgozmyku ku przodowi, odpowiednio dozastosowanego sposobu leczenia.2.7.3.Kręgozmykrzekomy(Pseudospondylolisthesis)Kręgozmyk rzekomy polega na przemieszczeniu ku przodowi całego kręgu bezprzerwania ciągłości łuku.Uważa się, że kręgozmyk rzekomy jest uwarunkowanydegeneracją krążka międzykręgowego i towarzyszącymi zmianami zwyrodniajcymistawów międzywyrostkowych na tym samym poziomie.Ubytki powierzchni stawowych izmiany kształtu naprzeciwległych wyrostków stawowych umożliwiają niewielkiegostopnia przesunięcie kręgu ku przodowi bez uszkodzenia łuku.Dolegliwości bólowe chorego odcinka kręgosłupa występują sporadycznie.Stosowane zabiegi Postępujemy jak w leczeniu zachowawczym w przypadku kręgozmyku ku przodowi.2.8.Lumbalizacjai sakralizacjaW stosunku do lumbalizacji i sakralizacji nie używa się określenia "wadarozwojowa", lecz "odmiana rozwojowa", ponieważ przebiegają bezobjawowo, nie sąbezpośrednią przyczyną choroby i najczęściej są rozpoznawane przypadkowo.Lumbalizacja polega na oddzieleniu się kręgu S1 od kości krzyżowej.Kręg tenupodabnia się do L5.Sakralizacja polega na zrastaniu się kręgu L5 z kością krzyżową.Stosowane zabiegiZarówno lumbalizacja, jak i sakralizacja nie wymagają postępowaniarehabilitacyjnego.Stanowią natomiast istotną przeszkodę w pełnej rehabilitacjiinnych stanów chorobowych, dla których mogą być czynnikiem predysponującym.2.9.Inne wadyi odmiany rozwojoweWpływ szkodliwych czynników na rozwijający się płód może zaburzyć prawidłowekształtowanie się szkieletu osiowego.Powstałe wówczas defekty formowania isegmentacji są przyczyną powstania wielu zaburzeń rozwojowych kręgosłupa.Stosowane zabiegiTe wady i odmiany rozwojowe, podobnie jak lumbalizacja i sakralizacja, niewymagają postępowania rehabilitacyjnego.Stanowią natomiast istotną przeszkodę wpełnej rehabilitacji innych stanów chorobowych. 3.Zniekształcenia szyiNajczęściej spotykanym zniekształceniem jest kręcz szyi (lorticollis).Wyróżniamy cztery postacie kręczu szyi:wrodzoną:- pochodzenia mięśniowego,- pochodzenia kostnego;nabytą:- wywołaną procesami zapalnymi, urazami i zaburzeniami nerwowymi, - nawykową.3.1.Wrodzony kręcz szyipochodzenia mięśniowego(Torticollis congenita myogenes)Zniekształcenie występuje nieco częściej u dziewcząt niż u chłopców i dotyczyraczej strony lewej niż prawej.Przyczyną tej postaci kręczu jest skrócenie mięśnia mostkowo-obojczykowo -sutkowego (m.o.s.) na skutek jego częściowego zbliznowacenia i zwłóknienia [ Pobierz całość w formacie PDF ]